Hot Chip is altijd een productieve band geweest, maar na Why Make Sense was het tijd voor een redelijk uitgebreide pauze. Co-frontmannen Alexis Taylor en Joe Goddard brachten ieder soloplaten uit – Taylor zelfs twee – terwijl gitarist Al Doyle een volwaardig lid van LCD Soundsystem werd, de band waar hij voor diens break-up en daaropvolgende comeback alleen maar mee op tour ging. Vier jaar later is het moederschip terug met A Bath Full Of Ecstasy.
Lees Meer
Als kind wordt ze op haar kamertje bezocht door haar oudere zelf. Ze krijgt aanwijzingen en richtlijnen hoe ze het leven moet aanpakken. Ze pakt haar pen en papier en begint met schrijven, en sindsdien is Kate Calvert, ook wel Kate Tempest, niet meer opgehouden met schrijven van poëzie, songteksten en verhalen. Dankzij het nodige doorzettingsvermogen, veel lef en haar kracht om de hoop nooit op te geven heeft het succes: er komen twee albums, een theaterstuk en een roman van haar hand. En na al die successen is het nu tijd voor The Book of Traps and Lessons, waarin die hoop nooit op te geven meer dan ooit doorklinkt.
Lees Meer
Tom Krell van soloformatie How to Dress Well scheurt de verpakking van een Milky Way open. Hij heeft honger en is bovenal boos. Hij voelde het vanmorgen direct, alsof die emotie al in de lucht hing als een onvermijdelijkheid, klaar om ingeademd te worden. Zijn taxichauffeur onderstreepte dat vermoeden door in gevecht te raken met een voorbijganger. De luid pratende medepassagiers in de trein van Amsterdam naar Utrecht klonken daarna ook al zo kwaad. Tom deelt behoedzaam te zijn om nóg meer van die boosheid tegen te komen. Ik lach vriendelijk en zeg positief gestemd te zijn in de hoop zijn gemoedstoestand te verlichten, maar zijn ernstige blik blijft strak en laat mijn poging onbeantwoord. We kijken elkaar aan terwijl hij kauwt op zijn candybar en heel voorzichtig vraag ik hem naar de aard van zijn boosheid. Het bleek de enige vraag te zijn die ik hoefde te stellen.
Lees Meer
This is niet het eerste album dat Kurt Wagner schreef. Het is zijn dertiende als Lambchop, en je dertiende potentiële favoriet. Eens in de zoveel jaar stoot er weer eentje door tot de jaarlijstjes, anderen worden een beetje over het hoofd gezien. Toch lijken Flotus (2016) en het gloednieuwe This een nieuw hoofdstuk uit de carrière van Kurt in te luiden. De 60-jarige Wagner blijft bij zijn tijd en omarmt de autotune. Daarmee is hij geen muzikale pionier, maar is hij misschien wel de eerste die het zó overtuigend inzet om een oud genre nieuw leven in te blazen.
Lees Meer
Bands die het decennialang met elkaar uithouden hebben vaak de behoefte zichzelf te vernieuwen, al is het maar om die verraderlijke sleur te mijden. The Fire Harvest is dus niet zo’n band. Met derde langspeler Open Water volgt het Utrechtse gezelschap ongekunsteld het getij: slowcore en altcountry, dreigend en sudderend in de beklemmende leegte. Je bent geneigd te zeggen dat niet veel Nederlands bands schatplichtig zijn aan artiesten als Songs:Ohia, Codeine en Low. Maar dan heb je het mis: in Utrecht alleen al zijn er aardig wat zielsverwanten actief binnen dit stramien, samen met The Fire Harvest onderdeel van een hechte, volhardende scene.
Lees Meer
Eind 2011, op het hoogtepunt van de Occupy-beweging, was ze erbij, en bij tijden en wijlen sluit ze zich nog altijd aan bij ocean clean-ups aan de Californische kust, maar het leven als klimaatactivist heeft Natalie Mering de afgelopen jaren steeds meer ingeruild voor het muzikantenbestaan, onder de noemer Weyes Blood. Dat verantwoordelijkheidsgevoel is echter gebleven – en klinkt misschien wel luider dan ooit op Titanic Rising.
Lees Meer
De afgelopen vier jaar is er veel gebeurd in het leven van Anna van Rij, de frontvrouw van The Visual. Haar ongeëvenaarde, wonderschone melancholie siert al een tijdje de Nederlandse indiescene en wist tijdens tientallen gigs te betoveren. Ze bracht een EP uit, studeerde af aan het Conservatorium van Amsterdam en is een paar maanden geleden in Antwerpen gaan wonen, samen met onder andere Pitou. Ze doorbrak angstpatronen, heeft vrede gesloten met haar gender, seksualiteit, en identiteit. Ze verplaatste alle demonen in haar hoofd naar het debuut Moments of Being. Een wonderschone, gitzwarte spiegel. “Ik heb mezelf gevonden.”
Lees Meer
Angel Bat Dawid groeide op in een streng christelijk, maar muzikaal gezin. Ze begon klarinet te spelen, maar toch belandde muziek altijd op de tweede plaats. Toen het leven haar het meest dwars zat, haalde ze haar spaargeld van de bank. Ze reisde een jaar rond als fulltime muzikant en maakte – gewoon op haar iPhone – een van de meest eigenzinnige jazzplaten van het jaar. Haar debuut The Oracle is een eerbetoon aan de stad Chicago en spiritualiteit in zwarte muziek.
Lees Meer
Een vluchtig optreden op Eurosonic liet Lafawndah en haar publiek ontevreden achter. Toch zoekt ze met haar nomadendebuut vol avontuurlijk electronica, Ancestor Boy, onvermoeibaar door naar connectie en zuivering.
Lees Meer
Jarenlang weet de ellende Timothy Showalter van Strand of Oaks te vinden. De affaire van zijn vrouw blijkt de redding van zijn huwelijk, hij heeft problemen met alcohol en verliest bijna zijn leven bij een auto-ongeluk. Altijd is muziek maken zijn overlevingsmechanisme. Maar als zijn band twee jaar terug uit elkaar valt, vindt Showalter het eigenlijk wel goed zo. De schijnbaar onuitputbare rocker staat op het punt zijn gitaar aan de wilgen te hangen. Een sms’je van een half vergeten vriend – die toevallig in My Morning Jacket zit – zorgt ervoor dat er nu toch een nieuwe plaat is.
Lees Meer