In samenwerking met het Rotterdamse festival Motel Mozaïque nam Front afgelopen maand twee sessies op, waarvan de eerste met Katy J Pearson. Na afloop spraken we de singer-songwriter uit Bristol over haar aanstaande album Sound of the Morning, waarvan ze aan de oever van de Nieuwe Maas – op het dek van voormalig zwembad Tropicana – het nummer ‘Game of Cards’ speelde.
Tekst: Ruben van Dijk
Wie met zowel de schijtlollige bravoure van Yard Act als het herderlijke tradfolkonderonsje van Broadside Hacks muzikaal overweg kan, heeft een behoorlijke reikwijdte. Het ene moment doet Katy J Pearson ‘Miracle’ – een van de hoogtepunten van haar debuutalbum Return (2020) – een rave-waardig leren jasje aan, het andere moment vertolkt ze met eerbied een auteurloos, Schots folkliedje uit de 18de-eeuw. Vakkundig fladderde Pearson de afgelopen jaren langs de vele uithoeken van de Britse indiescene, maar met haar tweede album, Sound of the Morning, op komst is ze weer terug op het thuishonk.
Niet dat dat thuishonk zo rotsvast is. Tweede single ‘Game of Cards’ (dat “geheel toevallig” de titel deelt met een Broadside Hacks-nummer) maakte tot aan de uiteindelijke albumversie een behoorlijke evolutie door. “Ik schreef het een hele tijd geleden met mijn vriend Ben, de leadzanger van Lazarus Kane. We hadden af en toe een dag dat we gewoon maar wat jamden en dit vond ik toen een heel tof liedje, maar ik had nét m’n eerste album uitgebracht, dus ik was nog helemaal niet met nieuwe muziek bezig. Pas toen ik aan een opvolger begon zeiden ze bij het label: ‘Hé, weet je dat ene liedje nog? We vinden dat je daar mee aan de slag moet!’”
Enter Dan Carey, de eclectische sterproducer van onder meer Fontaines D.C., Wet Leg en Black Midi, die ook voor Sound of the Morning achter de knoppen plaatsnam. “Vooral bij dit nummer had hij een paar hele goede ideeën. Het is echt een disconummer geworden – met wat countryelementen. Ik wilde niet fully disco gaan, omdat het wel nog bij het album moest passen, maar ik wilde wel dat het iets anders had. Dan heeft echt geholpen daar een goede balans in aan te brengen.”
Pearson geeft de indruk maar weinig druk te ervaren in haar creatief proces. Na de vele lovende recensies voor Return leek het devies doorpakken, maar Pearson besloot dat niets doen de gezondere optie was. “Het was zó belangrijk. In de muziekindustrie is het altijd maar go, go, go! Maar het is belangrijk om te onthouden dat je mens bent, dat je dit soort dingen niet moet forceren. Het was verkeerd geweest om meteen de volgende plaat in te duiken. Je moet alles om je heen kunnen absorberen, dingen meemaken zodat je weer nieuwe dingen hebt om over te schrijven. Dus ben ik gaan zwemmen, gaan wandelen. I just chilled, dus toen we eenmaal weer begonnen was ik er mentaal helemaal klaar voor.”
Zodoende werd Sound of the Morning als een lenteochtend zo fris. Een losjes ingespeeld (maar strak geproduceerd) album met daarop veel meer samenwerkingen dan op Return – van Orlando Weeks en Squirrel Flower tot Freddie Wordsworth en Morgan Simpson van respectievelijk Caroline en Black Midi. Gecontroleerde nonchalance, zoals tevens te zien op onderstaande lentemiddag in Rotterdam.
Cinematografie: Jason Hornung, Koen Bouman en Peter Marcus
Opname: Jasper Boogaard en Daan Duurland
Mix: Jasper Boogaard
Montage: Peter Marcus
Master: Jasper Boogaard
Deze livesessie kwam tot stand in samenwerking met Motel Mozaïque. Met dank aan Blue City.
