De wereld wordt alsmaar complexer, en onze omgang met popmuziek daarmee ook. Waar ironie altijd duidelijk een prominente laag ambiguïteit aanbracht in ons collectieve muzikale bewustzijn, zijn we vroeg in de 21ste eeuw aanbeland bij een volgende halte: het dubbelzinnige station van post-ironie.
Lees Meer
David Lynch is een kunstzinnige duizendpoot: hij begon zijn carrière als schilder, maakte vervolgens een vrachtlading films en is tevens schrijver. Daarnaast onderhoudt Lynch een innige relatie met muziek. Hij opende een club in Parijs, is organisator van Festival of Disruption en bracht zelf meerdere albums uit. Bovendien benut hij de soundtracks van zijn films om de rode draad die door al zijn kunst loopt tot uiting te brengen: het eeuwige steekspel tussen goed en kwaad.
Lees Meer
Nachtenlang raven, akoestisch. In Bongo, in het uiterste noorden van Ghana, op de grens met Burkina Faso, noemen ze het “man power”: optredens die met enkel onversterkt stemgeluid, hoorns, kologo’s en traditionele drums de oren van honderden luisteraars bereiken; optredens die de bewoners van Bongo in contact brengen met hun voorouders; optredens die soms dus geen einde lijken te kennen, waarbij zowel muzikant als publiek in een staat van trance belandt. Arnold de Boer (The Ex, Zea) komt er vaak, werkte er samen met lokale muzikanten aan het compilatiealbum This is Frafra Power en nam eerder dit jaar fotograaf en videomaker Nick Helderman met zich mee voor een portret.
Lees Meer
Hoe meer we over Rusland leren, hoe minder we ervan begrijpen. Zoiets zei mijn hoogleraar Russische geschiedenis ooit. Een beetje on the nose, dacht ik toen nog, maar hij zal het wel weten. En misschien schuilt er ook wel een waarheid in, want met alle, nog altijd verrassend hardnekkige Koude Oorlog-retoriek is het doodeenvoudig om het land als Grote Ander af te doen en het daarbij te laten, maar doorbreek die barrière en je ziet pas echt hoe gróót, spannend en divers het land is, en daarmee ook zijn alternatieve muziekscene. Waar moet je dan toch in hemelsnaam beginnen? Gelukkig is het doorbreken van die barrière bijna net zo’n oude traditie als het in stand houden ervan en sijpelen afgevaardigden van de Russische underground bij tijd en wijlen door tot het West-Europese club- en festivalcircuit.
Lees Meer
Ustad Naseeruddin Saami is 75 en verkeert iedere dag in levensgevaar. Hij is de belichaming van een eeuwenoude muzikale traditie die door zijn voorouders is overgedragen maar veracht wordt door de fundamentalisten binnen de islamitische gemeenschap van Pakistan. Ustad Saami geeft zijn wijsheid door aan zijn zonen en studenten, maar hij is de enige die alle negenenveertig tonen van het uiterst complexe khayal-systeem nog kent. Als hij sterft, sterven de tonen met hem. Nu is zijn muziek voor het eerst vastgelegd op plaat.
Lees Meer
Vrijdagavond 25 januari 2019. Buiten is het ijskoud, maar in de bovenzaal ‘nostalgisch café’ ’t Rozenknopje in Eindhoven is het behaaglijk. Iedereen klinkt als Theo Maassen en de barvrouw van dienst heeft op elke tafel een bakje borrelnootjes neergezet. U begrijpt: de stemming zit er goed in. Maar niets wijst erop dat een van de belangrijkste new wavebands van Nederland hier zijn comeback aan het maken is. En toch is dit de terugkeer van Nasmak, al is het in een nieuwe gedaante.
Lees Meer