Onder de naam For Those I Love debuteert de Ierse producer David Balfe met een bijzonder intieme ode aan de boezemvriend die drie jaar geleden een einde aan zijn leven maakte. Op het album – dat klinkt als het verloop van een illegale rave – gebruikt hij voicemails en samples uit zijn persoonlijke archief om zijn kijk op mentale gezondheid, economische ongelijkheid en platonische liefde te delen met iedereen die horen wil.
Lees Meer
‘What is going on with me?’ Het is zo’n beetje de eerste zin die Dana Margolin uitspreekt op Every Bad, het album waarmee het Britse Porridge Radio momenteel terecht lof oogst. Het is een album vol nuances, waarop Margolin zich manifesteert als een van de meest dappere songwriters van het moment. Ze durft zichzelf tegen te spreken en ziet in dat vragen ook al waarde hebben als het antwoord nog ontbreekt.
Lees Meer
Een van de meest opvallende (en een van de beste) albums van het jaar heet U.F.O.F. van Big Thief, een band volstrekt uniek in zijn bescheidenheid en zijn ogenschijnlijk telepathische samenspel. Ondoorgrondelijk, ongrijpbaar en tegelijkertijd enorm echt en tastbaar. Jordi Lammers was erbij toen de band deze zomer in Nederland speelde en zag wat de band uit Brooklyn nog meer zo bijzonder maakt.
Lees Meer
In de jaren zeventig groeide Ayalew Mesfin uit tot de geestelijk vader van de Ethiopische funk. Hij werd een wereldster in eigen land, maar kreeg het na de afzetting van keizer Haile Selassie ook aan de stok met het socialistische Derg-regime. Mesfin kreeg een gevangenisstraf van drie maanden en een verbod van liefst dertien jaar om muziek te maken. In het geheim ging hij altijd door, maar uiteindelijk verkoos hij een rustig bestaan in de Verenigde Staten. Tijdens Le Guess Who? komt hij voor het eerst naar Europa, met het Amerikaanse ensemble Debo Band.
Lees Meer
Het beste uit ieder denkbaar genre en iedere bewoonde uithoek van de wereld vind je al jaren op Le Guess Who?. Dat mag geen goed bewaard geheim meer heten. Ook de miniatuurversie Le Mini Who? heeft de afgelopen elf jaar een reputatie opgebouwd. Op zondag 10 november is het Cartesiusgebied, in het noordwesten van Utrecht, de setting waar in oude fabrieken, (theater)cafés en popzalen een aantal van de beste ‘onbekende’ artiesten van Nederland worden voorgesteld. En aan Front de eer een deel van de line-up te cureren, een buitenkansje om onze favorieten uit de meest uiteenlopende genres een podium te geven.
Lees Meer
In november 1996 gaf de Nederlandse band Urban Dance Squad twee shows in het Studentski Kulturni Centar (SKC) in Belgrado, de hoofdstad van de toenmalige rompstaat Joegoslavië. De burgeroorlog en de jarenlange VN-sancties hadden de popscene van de stad naar binnen gekeerd. In 1995 tekenden de strijdende partijen de vrede van Dayton en leek er een nieuwe periode aan te breken. Kort daarna kwam The Prodigy naar Belgrado, en een jaar later was het de beurt aan Urban Dance Squad. Daar, in SKC, schreef de band geschiedenis, en niet alleen vanwege de muziek.
Lees Meer
Aanstaande vrijdag hosten DJ St. Paul en VJ Switchdoctor de premiere van de dansavond Binge Dancing, vol muzikale sleutelmomenten uit films en series. Voor Front schreef St. Paul een gastcolumn over de emotionele tijdreis waarop soundtracks je kunnen meenemen. Al schrijvende belicht hij ook zijn favoriete muzikale momenten uit films en series – zowel vol nostalgie als het heden beminnend.
Lees Meer
De wereld wordt alsmaar complexer, en onze omgang met popmuziek daarmee ook. Waar ironie altijd duidelijk een prominente laag ambiguïteit aanbracht in ons collectieve muzikale bewustzijn, zijn we vroeg in de 21ste eeuw aanbeland bij een volgende halte: het dubbelzinnige station van post-ironie.
Lees Meer
David Lynch is een kunstzinnige duizendpoot: hij begon zijn carrière als schilder, maakte vervolgens een vrachtlading films en is tevens schrijver. Daarnaast onderhoudt Lynch een innige relatie met muziek. Hij opende een club in Parijs, is organisator van Festival of Disruption en bracht zelf meerdere albums uit. Bovendien benut hij de soundtracks van zijn films om de rode draad die door al zijn kunst loopt tot uiting te brengen: het eeuwige steekspel tussen goed en kwaad.
Lees Meer
Nachtenlang raven, akoestisch. In Bongo, in het uiterste noorden van Ghana, op de grens met Burkina Faso, noemen ze het “man power”: optredens die met enkel onversterkt stemgeluid, hoorns, kologo’s en traditionele drums de oren van honderden luisteraars bereiken; optredens die de bewoners van Bongo in contact brengen met hun voorouders; optredens die soms dus geen einde lijken te kennen, waarbij zowel muzikant als publiek in een staat van trance belandt. Arnold de Boer (The Ex, Zea) komt er vaak, werkte er samen met lokale muzikanten aan het compilatiealbum This is Frafra Power en nam eerder dit jaar fotograaf en videomaker Nick Helderman met zich mee voor een portret.
Lees Meer