Misschien is Lewsberg wel de meest Rotterdamse band van Nederland. En misschien is het juist wel de band van een stad die niet meer bestaat, een stad waar men met beton bouwt, literatuur betekenisloos mag lijken en functionaliteit boven schoonheid gaat. Hoe dan ook is het een band van nuances, die op het tweede album In This House verder worden uitgediept.
Lees Meer
‘What is going on with me?’ Het is zo’n beetje de eerste zin die Dana Margolin uitspreekt op Every Bad, het album waarmee het Britse Porridge Radio momenteel terecht lof oogst. Het is een album vol nuances, waarop Margolin zich manifesteert als een van de meest dappere songwriters van het moment. Ze durft zichzelf tegen te spreken en ziet in dat vragen ook al waarde hebben als het antwoord nog ontbreekt.
Lees Meer
Ze is nog een beetje verward en verdwaald, bevindt zich nog in de allervroegste fase van haar carrière – dat weet ze – maar de toekomstdromen van Lena Hessels (19) zijn kraakhelder. Ze is vastberaden om een achtergrond vol punk en eigengereidheid te ontstijgen. Ze wil popmuziek maken, de wereld in de war brengen, en als het even meezit schopt ze het daarmee ooit tot headlinerstatus. “Hoe hilarisch zou dat zijn?”
Lees Meer
Ga je het internet op, dan merk je dat over Shortparis vooral in superlatieven wordt gesproken of, nog beter, dat die te kort schieten. De postpunkband uit Sint Petersburg geldt als vaandeldrager van de nieuwe avant-garde in Rusland, als de act waar je blind een concertkaartje voor koopt. Het prikkelt als zulke dingen worden gezegd, zeker wanneer de band zelf ook aangeeft klaar te zijn voor het grotere werk. “We willen in the game zijn – en blijven.”
Lees Meer
Zes jaar oud is Wacław Zimpel als zijn muzikale carrière van de grond komt. Dan start de Poolse instrumentalist met vioollessen, maar hij verruilt het strijkinstrument voor de klarinet als hij naar de middelbare school gaat. Hij schrijft zich in op het Conservatorium om Westerse klassieke muziek te studeren. Maar door zichzelf bij te scholen in jazz- en volksmuziek van over de hele wereld, zich te laten beïnvloeden door Amerikaanse minimalisten en vooral veel te improviseren, creëert hij zijn eigen geluid. Een mix van dat alles, en zijn klarinet.
Lees Meer
De muziek van Destroyer is niet voor iedereen weggelegd, dat weet Dan Bejar ook wel. “Het is allemaal te specifiek én te abstract,” vertelt de 47-jarige Canadees in een Amsterdams café. “De luisteraar heeft geen idee waar hij of zij naar luistert, wat het allemaal betekent. En ik geloof dat ik dat zelf ook niet weet.” Bejar is, ook voor zichzelf, een enigma. Zijn muziek biedt geen houvast in moeilijke tijden, is geen guiding light – daar is hij van overtuigd – maar het heeft wel íéts. Wat? Geen idee, al komt hij met zijn twaalfde album Have We Met een klein stapje dichter bij het antwoord.
Lees Meer
Met haar geboortegrond en jeugd in Iran en haar thuisbasis in Afghanistan groeide Elaha Soroor op in verschillende landen met diverse culturen, landen waar het vooral voor vrouwen moeilijk (zo niet onmogelijk) is een passie voor muziek in de praktijk te brengen. Uiteindelijk ontvluchtte Soroor Afghanistan omdat zij weigerde haar liefde voor muziek te onderdrukken. De cultuur die het haar lastig maakte muziek te maken is niettemin ook hetgeen dat als basis van haar inspiratie dient. Samen met het bekroonde Britse collectief Kefaya maakte ze een album geïnspireerd op Afghaanse folkmuziek en vrouwen die hun verhaal vertellen: Songs Of Our Mothers.
Lees Meer