Metronomy gaat alweer een hele tijd mee. Wie de groep volgt weet dat het een betrouwbare band is. Om de twee à drie jaar ligt er een nieuwe plaat op de plank. Deze keer was architect van de band Joseph Mount gul: Metronomy Forever is met zeventien liedjes een feest voor het oor. “Als ik een plaat maak denk ik niet na”, lacht Joseph Mount in Amsterdam. “Ik analyseer niets, totdat ik interviews ga geven.”
Lees Meer
Het is niets minder dan overweldigend hoeveel ongebreidelde energie er zit in de performance van Haru Nemuri, de muzikaal ongrijpbare “poetry rapper” uit Yokohama, Japan. Geen rem, geen rust, maar track na track een eindeloze staat van extase – ’s avonds op het podium, met keer op keer een uitzinnige menigte aan haar voeten, maar…
Lees Meer
Van Busta Rhymes en Missy Elliott tot het slagwerk van Iannis Xenakis: de in Amsterdam gevestigde dj Jasmín geeft evenveel om een moment van herkenning als een onverwachte percussiebreak in haar sets. Haar vrije, dynamische stijl en haar voorliefde voor de ritmische elementen van een track brengen haar bij zowel grote festivals als vooruitstrevende clubs – van Lowlands tot Dekmantel Selectors, van Tresor tot Garage Noord.
Lees Meer
Het scheelde maar een dag of Kate NV had niet bestaan. Er stond een verkeerd emailadres bij haar aanmelding voor de Red Bull Music Academy stond en plots twijfelde ze of haar soloproject NV wel echt was wat ze wilde. De Russische producer, songwriter en componist besloot de handdoek in de ring te gooien en haar weer enkel te richten op architectuur en haar punkband (ГШ / Glintshake) – tot ze een dag later toch nog een e-mail kreeg dat ze was aangenomen. Het was een teken aan de wand om toch de draad weer op te pakken. Als we haar op een warme zomerdag in de bossen van Leeuwarden spreken is de, ietwat verlegen, Kate Shilonosova maar wat blij dat ze die keuze om te stoppen heeft hersteld en door is gegaan met waar ze goed in is.
Lees Meer
De wereld wordt alsmaar complexer, en onze omgang met popmuziek daarmee ook. Waar ironie altijd duidelijk een prominente laag ambiguïteit aanbracht in ons collectieve muzikale bewustzijn, zijn we vroeg in de 21ste eeuw aanbeland bij een volgende halte: het dubbelzinnige station van post-ironie.
Lees Meer
Het wilde maar niet vlotten met die nieuwe plaat van Daniel Norgren. Het ontbreekt de Zweedse songwriter aan de focus om een verzameling liedjes samen te laten smelten tot een groter verhaal. Een ingrijpende gebeurtenis in zijn persoonlijke leven overtuigt Norgren er na een onvruchtbare periode ervan zijn album in de prullenbak te gooien en opnieuw te beginnen als de lucht is geklaard.Dan neemt hij met zijn band intrek in een negentiende-eeuwse textielboerderij, diep in het bos. Het blijkt de perfecte geboorteplaats voor het even speelse als serieuze Wooh Dang.
Lees Meer
David Lynch is een kunstzinnige duizendpoot: hij begon zijn carrière als schilder, maakte vervolgens een vrachtlading films en is tevens schrijver. Daarnaast onderhoudt Lynch een innige relatie met muziek. Hij opende een club in Parijs, is organisator van Festival of Disruption en bracht zelf meerdere albums uit. Bovendien benut hij de soundtracks van zijn films om de rode draad die door al zijn kunst loopt tot uiting te brengen: het eeuwige steekspel tussen goed en kwaad.
Lees Meer