Front bestaat nu alweer zo’n acht maanden. In die tijd publiceerden we 38 artikelen en drie live-sessies: van de ongrijpbare poetry punk van Haru Nemuri en de bubblegum-ambient van Kate NV tot de spirituele jazz van Angel Bat Dawid en het electro-ambacht van Cosmic Force. En dan zijn we pas net begonnen. Om in de toekomst nog meer mooie verhalen te kunnen vertellen, bieden we jou, als lezer, graag de mogelijkheid patron te worden en ons te steunen – vanaf één euro per maand.
Lees Meer
Pas sinds een jaar of twee maakt Marien Dorleijn weer meubels. Zijn ontslag bij de meubelmakerij waar hij tien jaar geleden werkte leek een formaliteit. Hij ging op tour met zijn band Moss, dat net een nieuwe plaat uit had, maar aangezien hij door z’n vakantiedagen heen was, zou Dorleijn tijdelijk uit dienst moeten. De rest is, jawel, geschiedenis, want die nieuwe plaat, Never Be Scared / Don’t Be A Hero, ontplofte en voor een groot deel van Moss werd de band een fulltimebaan. De mannen zijn veertigers nu, met rust in het lijf. En als zo’n album dan jubileert, dan mag je best even terugblikken.
Lees Meer
Door de bossen van Vlieland schalt het geluid van een organistrum, een instrument uit de elfde eeuw (ook wel een hurdy-gurdy of een draailier genoemd) met maar liefst tachtig bewegende onderdelen – “the equivalent of a medieval spaceship”. Het is maar een van de talloze instrumenten die het Sloveense trio Širom bij zich draagt op tour. “Een logistieke hel,” verzucht percussionist, banjo-, balafoon- en gamelanspeler Iztok Koren. Het kostte ze twee boottochten om alles op het eiland te krijgen en het duurt na het optreden nog zeker drie kwartier voor het hele instrumentarium weer is ingeladen en er eindelijk tijd is voor een boswandeling.
Lees Meer
Het duurt even voordat ik klik met (Sandy) Alex G. Aan de lijn vanuit Philadelphia geeft Alexander Giannascoli kort, haast puntsgewijs antwoord. Aftastend. Hoorbaar niet helemaal comfortabel in een (telefonische) interviewsetting. Twee zinnen, hooguit drie. Stilte. Af en toe een onzeker “does this make sense?”. Soms een wat nerveus lachje. Hij komt niet over als iemand die het middelpunt van de belangstelling graag opzoekt, maar gewoon in alle rust muziek wil maken. Met een indrukwekkende visie. Frank Ocean en Oneohtrix Point Never wilden met hem werken en na zijn nieuwe, zesde album House Of Sugar is zijn creatieve zoektocht nog lang niet over. Ook met het interview komt het goed: stille wateren hebben diepe gronden.
Lees Meer
Metronomy gaat alweer een hele tijd mee. Wie de groep volgt weet dat het een betrouwbare band is. Om de twee à drie jaar ligt er een nieuwe plaat op de plank. Deze keer was architect van de band Joseph Mount gul: Metronomy Forever is met zeventien liedjes een feest voor het oor. “Als ik een plaat maak denk ik niet na”, lacht Joseph Mount in Amsterdam. “Ik analyseer niets, totdat ik interviews ga geven.”
Lees Meer
Het is niets minder dan overweldigend hoeveel ongebreidelde energie er zit in de performance van Haru Nemuri, de muzikaal ongrijpbare “poetry rapper” uit Yokohama, Japan. Geen rem, geen rust, maar track na track een eindeloze staat van extase – ’s avonds op het podium, met keer op keer een uitzinnige menigte aan haar voeten, maar…
Lees Meer
Van Busta Rhymes en Missy Elliott tot het slagwerk van Iannis Xenakis: de in Amsterdam gevestigde dj Jasmín geeft evenveel om een moment van herkenning als een onverwachte percussiebreak in haar sets. Haar vrije, dynamische stijl en haar voorliefde voor de ritmische elementen van een track brengen haar bij zowel grote festivals als vooruitstrevende clubs – van Lowlands tot Dekmantel Selectors, van Tresor tot Garage Noord.
Lees Meer